Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

zostać przy życiu

См. также в других словарях:

  • zostać — dk, zostaćstanę, zostaćstaniesz, zostaćstań, zostaćstał zostawać ndk IX, zostaćstaję, zostaćstajesz, zostaćwaj, zostaćwał 1. «nie opuścić jakiegoś miejsca, nie zmienić miejsca pobytu, nie wyjść skądś; pozostać» Zostać dłużej na urlopie. Zostać u… …   Słownik języka polskiego

  • przy — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi jego funkcję) w miejscowniku; sygnalizuje stosunek współwystępowania, styczności w czasie i przestrzeni; elementem, do którego coś jest odnoszone za pomocą przyimka przy może… …   Słownik języka polskiego

  • pozostać — dk, pozostaćstanę, pozostaćstaniesz, pozostaćstań, pozostaćstał pozostawać ndk IX, pozostaćstaję, pozostaćstajesz, pozostaćwaj, pozostaćwał 1. «nie ruszyć się skądś, nie opuścić jakiegoś miejsca; zostać gdzieś, u kogoś» Pozostać w domu. Pozostali …   Słownik języka polskiego

  • przeżyć — dk Xa, przeżyćżyję, przeżyćżyjesz, przeżyćżyj, przeżyćżył, przeżyćżyty przeżywać ndk I, przeżyćam, przeżyćasz, przeżyćają, przeżyćaj, przeżyćał, przeżyćany 1. «doznać silnych emocji w związku z czymś; żywo zareagować na coś; przejąć się czymś, co …   Słownik języka polskiego

  • życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …   Słownik języka polskiego

  • zachować — dk I, zachowaćam, zachowaćasz, zachowaćają, zachowaćaj, zachowaćał, zachowaćany zachowywać ndk VIIIa, zachowaćowuję, zachowaćowujesz, zachowaćowuj, zachowaćywał, zachowaćywany 1. «schowawszy przetrzymać, zatrzymać coś, przechować» Zachować czyjeś …   Słownik języka polskiego

  • uchować — dk I, uchowaćam, uchowaćasz, uchowaćają, uchowaćaj, uchowaćał, uchowaćany 1. «ustrzec, uchronić, obronić; zachować» Uchować przed złem. Uchować kogoś przed zmartwieniami, przed niebezpieczeństwem, przed niedostatkiem. ◊ Nic, niczego przed kimś… …   Słownik języka polskiego

  • kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… …   Słownik języka polskiego

  • świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

  • źle — gorzej 1. «nie tak jak trzeba, nie tak jak być powinno, nienależycie, nieodpowiednio, niedobrze» Źle uczyć. Źle sprzątać. Źle coś wybrać. Źle zadecydować o czymś. Źle pojęta solidarność. Źle ubrany, uczesany. ∆ Źle wychowany, źle ułożony «nie… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»